De kust, het strand en de zee: eeuwige elementen in een omgeving waarin voortdurend mensen geboren worden en weer overlijden.

Uitvaartondernemer Martien van Dijk: ‘Katja, Martine en ikzelf zijn alle drie geboren en getogen in het Westland. Martine is opgegroeid in Monster, en Katja en ik in Poeldijk. Als kind gingen we ‘s zomers vaak naar het strand met onze families. Het strand is dan ook een vertrouwde plek voor ons. Nu we in de uitvaartbranche werken, zien we ook duidelijk de symboliek van deze omgeving: de voetstappen in het zand die iemand achterlaat, het onbekende achter de horizon, het water dat nu eens rustig kabbelt en dan weer woest golft, net als het leven…’

Veel mogelijkheden
Martien: ‘We zien ook steeds vaker dat het strand, de kust en de zee een rol hebben in het nemen van afscheid van een overledene. Traditioneel vinden uitvaartbijeenkomsten vaak plaats in aula’s en kerken, maar zeker bij mooi weer is het ook een idee om een uitvaart op het strand te houden, waarbij een dierbare wordt herdacht en het leven gevierd. En dat is nog maar één van de vele mogelijkheden voor een uitvaart. Er is heel veel mogelijk, en we zoeken samen met de familie naar de beste ingrediënten voor een betekenisvol afscheid. Het komt ook nogal eens voor dat we betrokken zijn bij een uitvaart van een persoon die we zelf ook gekend hebben, omdat we zelf uit deze regio komen en we dagelijks allerlei mensen tegenkomen. Het is dan mooi dat we een rol kunnen spelen bij het afscheid.’

Kinderen en uitvaarten
Martine van Geest-van den Akker: ‘Westlanders vormen een hechte gemeenschap, merken we. Familieleden zien om naar elkaar, en dat heeft ook zijn weerslag op de jongere generaties. Als bijvoorbeeld een kind te maken krijgt met het overlijden van een ouder, broertje of zusje, leven hele klassen mee en zijn die betrokken bij de uitvaart. Als een volwassene overlijdt, zijn soms zelfs vrienden van kleinkinderen aanwezig. We zijn er dan ook voorstander van dat kleine kinderen zoveel mogelijk betrokken worden bij een uitvaart, in tegenstelling tot wat vroeger gebruikelijk was, namelijk het verdriet wegstoppen. Kinderen vinden vaak van nature een manier om om te gaan met een overlijden; meer dan wij denken. We proberen aan te sluiten bij hun belevingswereld en laten ze ook bijvoorbeeld een tekening maken, een knuffel of iets anders persoonlijks meenemen. Als je ze goed begeleidt, helpt dat ze echt.’

‘Heel indrukwekkend’
Katja de Kok-van der Knaap: ‘Het mooie van dit werk is dat je de liefde ziet tussen mensen, wanneer iemand bijvoorbeeld afscheid moet nemen van een partner. Dat is heel indrukwekkend. Als uitvaartondernemer kom je heel dicht bij mensen. Je bent als eerste in de buurt als iemand overleden is, bent getuige van de eerste emoties en er worden allerlei verhalen rond de overledene aan je toevertrouwd. Dat is heftig, maar ook inspirerend. We zorgen ervoor dat de laatste verzorging en het afscheid liefdevol worden uitgevoerd. Dat is een mooi aspect van dit vak. Omdat we een betrekkelijk kleine onderneming zijn, kunnen we echte aandacht en tijd geven aan wat belangrijk gevonden wordt.’

Silene
Martien: ‘Toen we een naam zochten voor onze onderneming, kregen we als suggestie ‘Silene’. Dat is een bloem uit de anjerfamilie, en een bloemennaam voor een onderneming in het Westland, met zijn bloemen- en plantenteelt, natuurlijk geen gek idee. Maar de naam heeft ook de suggestie van het Engelse ‘silence’, oftewel ‘stilte’. In de stilte van de natuur of van ons hart is troost te vinden.’

*Foto: Marieke Boon