Eigenlijk wist ik niet zo zeker of ik wel een artikel zou moeten schrijven voor dit magazine. Zieke mensen horen namelijk helemaal niet bezig te zijn met hun uitvaart. Juist met beter worden! Dus eigenlijk zit je niet op mij te wachten.

Maar ooit komt er een dag dat je niet meer geneest van een ziekte, of er is een andere oorzaak van overlijden. Je weet niet of dat moment dichtbij is of ver weg, maar het komt er ooit aan. En dan kan het prettig zijn voor jezelf én voor de mensen die je liefhebt, dat je bent voorbereid op dat moment. Bijvoorbeeld door na te denken over hoe je uitvaart eruit moet komen te zien. Wil je thuis opgebaard worden? Of in een uitvaartcentrum? Hoe moet de kist eruitzien? Of wordt het een rieten mand?  En, niet minder belangrijk: weet je al of het een begrafenis of crematie wordt? En waar? Wat moet er op de rouwkaart komen te staan? Moet je je kinderen erbij betrekken? Of juist niet? Als je het lastig vindt om antwoorden te geven op deze en andere vragen, help ik je daar graag bij. Ik kan bij je thuis op bezoek komen, ergens anders, of je komt bij mij op kantoor. We nemen alles door wat nodig is en waar jij je goed bij voelt. Na afloop maak ik een verslag en een begroting. Dan weet je gelijk waar je aan toe bent. Dit verslag kun je wegleggen tot het echt nodig is. Dan hoef je er tussentijds niet meer aan te denken. Weet je iets nog niet, dan is dat geen probleem. Je kunt het altijd later nog invullen. Ik hoop natuurlijk dat we geen afspraak hoeven te maken, maar als het echt nodig is, dan ben ik er voor je.