De zwangerschap verliep probleemloos. Natuurlijk hoorden ze hier en daar weleens verhalen dat het misging, maar ze hebben zich nooit zorgen gemaakt om hun eigen kindje. Niemand had voorspeld dat het zo zou lopen. Na negen lange maanden, en vijf dagen na de uitgerekende datum, werd Ted geboren. De bevalling duurde lang en Ted kwam uiteindelijk met een vacuümpomp ter wereld, maar na een aantal uren ter observatie mocht hij mee naar huis.

De kersverse ouders genoten van de quality time met hun zoontje. Ze hadden nog fijne 1-op-1-momenten en gezamenlijke momentjes in hun eigen omgeving. Ted was een ontzettend makkelijke baby, en zijn ouders konden hun geluk niet op. Helaas heeft Ted niet langer dan een dag mogen leven. Na zijn overlijden werden in het ziekenhuis inktafdrukjes gemaakt van zijn voetjes. Zijn ouders wilden ook graag een afdrukjes van zijn voetjes en handjes in 3D. Uitvaartondernemer Ruth van den IJssel van ima afscheidszorg is gespecialiseerd in het omgaan met het verlies van kinderen, en was zelf ook een kindje verloren. Omdat we een samenwerkingsverband hebben, kwam ik met het gezin in contact.

Toen ik bij het huis van Ted en zijn ouders aankwam, was hij net thuisgebracht door Ruth. De ouders van Ted vonden het in de eerste instantie heel moeilijk om hem mee te nemen. Ze waren bang dat het een vervelende ervaring zou zijn. Ze vonden het daarom heel fijn dat ik er was. Op deze manier konden ze direct iets leuks en moois met hem doen.

Voor de casting vroeg ik de ouders wat hun wensen waren. Ze wisten niet wat ze konden verwachten, maar ik vertelde ze dat we er samen een fijne activiteit van gingen maken. De sfeer tijdens de casting was verdrietig, maar ook heel rustig en fijn. Ik vroeg naar Ted en merkte dat zijn ouders het heel fijn vonden om over hem te kunnen en mogen praten. Dat was precies wat ze op dat moment nodig hadden. Tijdens de casting stond rustige muziek op; dezelfde muziek als waar de ouders tijdens de zwangerschap veel naar luisterden. Direct na de casting stuurde ik een eerste voorbeeld van het resultaat. Ze waren zó blij! Ze lieten het resultaat meteen aan vrienden en familie zien. De positieve reacties laten zien hoe bijzonder zo’n casting is.

Zes weken na de uitvaart van Ted zijn zijn ouders in mijn atelier geweest om hun verdere wensen te bespreken. We hebben hier bewust een aantal weken mee gewacht, zodat ze de gebeurtenissen eerst konden verwerken. Ik wilde niet alleen van de casting, maar ook van hun volgende bezoek een bijzonder moment maken. Ik had de afdrukken van de voetjes en handjes geplaatst onder een doek. De ouders waren ontroerd toen ik de afdrukken onthulde. Dit was een heel mooi moment. Eindelijk konden ze zijn handjes en voetjes weer voelen.

Iedere casting is bijzonder, maar tijdens deze casting voelde ik me extra verbonden met de ouders van Ted. Zodra ik het telefoontje kreeg dat hun zoontje maar één dag heeft geleefd, moest ik direct terugdenken aan mijn eigen ervaring met mijn stilgeboren zoontje. Hij is op dezelfde dag overleden. Naast dat dit een ontzettend verdrietige gebeurtenis is, weet ik hoe trots je als ouder bent op je kindje en hoe graag je dit wil laten zien. Ik voelde me ook gedragen door mijn eigen zoontje. Hij wees me de weg en vertelde me wat juist is. Dat de uitvaartondernemer ook haar kindje was verloren, zorgde voor nog meer verbondenheid. Dit kon geen toeval zijn.

Wat ik het allerbelangrijkst vond tijdens de casting is dat alles om Ted draaide. Het verdriet mocht er zijn, maar we wilden vooral het trotse gevoel laten overheersen en genieten. We praatten veel over Ted. Zijn ouders deelden de dromen die ze voor hem hadden, en ik stelde ze veel vragen. We deden iets moois, wat zijn ouders nooit meer zouden vergeten. Kindjes die er niet meer zijn, daar mag nog steeds over gesproken worden. De afdrukken van Ted hangen bij zijn ouders in de woonkamer. De afdrukken van eventuele broertjes en zusjes zullen hier bij komen te hangen. Zo blijft Ted voor altijd onderdeel van het gezin.

Zó waardevol
Vanuit haar eigen ervaring met haar stilgeboren zoontje ontdekte Jennifer Heinze hoe waardevol het is om een tastbare herinnering te creëren. ‘Een bodycaster heeft samen met onze handen en zijn handjes en voetjes een handenbeeld gemaakt. Dit heeft mij geïnspireerd om zelf een opleiding tot bodycasting te volgen en nu maak ik beelden voor anderen. Het is zó bijzonder om een tastbare herinnering te maken van iemand die er straks niet meer is of juist van een heel fijne gebeurtenis zoals een zwangerschap of voor een jubileum. Dat raakt me elke keer weer.’