Het klopt: hoogbegaafde kinderen zijn anders. Maar waar zit dat anders zijn dan in?

Een praktijkvoorbeeld: Timon van 8 jaar vertelt dat er niemand is die hem begrijpt. Op school wordt hij vaak uitgescholden voor ‘studiebol’ en ‘professor’. Hij speelt veel alleen en blijft het liefst in de klas zitten lezen als de andere kin­deren naar buiten gaan om te spelen. Timon ziet er wijs uit voor zijn leeftijd en heeft een bijzonder taalgebruik dat niet past bij zijn 8 jaar. Zijn moeder vertelt dat Timon pas begon te praten toen hij 2 jaar oud was, maar dat het wel gelijk hele zinnen waren. Ook was Timon erg ondernemend en kon hij al lezen en tot 100 tellen toen hij 3 jaar oud was. Samen zijn we gaan kijken hoe het komt dat voor zijn gevoel er niemand is die hem begrijpt en wat hij dan nodig heeft om te leren om te gaan dat hij ‘anders’ is.
Nu Timon zichzelf begrijpt en accepteert, kan hij met hulp van zijn ouders en de leerkrachten op school zijn eigen weg gaan en heeft hij minder problemen met het omgaan met andere kinderen. Hij speelt zo af en toe zelfs met de andere kinderen op het schoolplein.

Ik ben moeder van twee hoogbegaafde kinderen en ben gezondheidszorgpsycholoog, lichaamsgericht werkend psycholoog en Specialist Hoogebegaafdheid (ECHA) in opleiding. In mijn praktijk begeleid ik kinderen, hun ouders en leerkrachten rond wat het betekent om hoogbegaafd te zijn, en dat het gevoel van ‘anders zijn’ ook echt klopt. Ze denken en leren anders, dan hun leeftijdgenoten.