Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • Keer ’ns naar binnen…
    Rate this post

    December is aangebroken en het voelt niet als voorheen. Ik herinner mij nog goed hoe ik jaren geleden naar vrienden ging in München, vlak voor Kerst. Met onze zoon van bijna 4 en dochter van net een jaar stapten we op de nachttrein. Het was een groot avontuur en de treinreis ging prima.

    We genoten ervan om te zien hoe onze vrienden woonden in Duitsland en bezochten de kerstmarkt daar. Het was een heerlijk winters tafereel met stalletjes en barretjes. We deden ons tegoed aan pretzels, braadworst en glühwein, en namen met elkaar het afgelopen jaar door. Dat was ook het fijne van dit bezoek: het gezellige samenzijn.

    Dat samenzijn met deze dierbare vrienden is er nog steeds. Zowel hun als ons gezin bestaat nu uit vijf personen, met kinderen in dezelfde leeftijd. De jongste is een brugpieper en onze oudsten vliegen uit richting universiteit. Ik weet nog goed hoe mijn zoon vorig jaar zei: ‘Mam, ik neem een tussenjaar!’ Schoorvoetend zeiden wij: ‘Oké, hartstikke leuk, maar wat is dan je plan?’ Heel veel anders viel er niet te zeggen met ouders die elkaar ontmoet hebben tijdens een wereldreis, al was dat wel ná onze studie! ‘Je mag een tussenjaar als je weet wat je daarna wil gaan doen én het wordt zeker geen jaartje bankhangen, want dat is zonde van je tijd!’ Zo veerden wij mee én gaven we meteen de grenzen aan.

    Het zal duidelijk zijn dat dit tussenjaar niet is geworden waar hij op had gehoopt. Er zijn nog steeds plannen om op reis te gaan en ondertussen geeft hij bijles aan groepjes scholieren. Daar maakt hij al mooie stappen in zijn beginnende carrière. Buiten verkoopt hij dampende thee of warme chocolademelk aan voorbijgangers die anders het theehuis in zouden gaan. Het is geen gemakkelijke tijd, en we maken er met z’n allen het beste van.

    Wat op de loer ligt, is voor iedereen anders: kinderen met buikklachten vanwege spanning, jongeren die hun ei niet kwijt kunnen, 30’ers en 40’ers die in een burn-out schieten vanwege vervaagde grenzen tussen wonen en werken en het draaien van overuren, relaties die op springen staan, de eenzaamheid die toeslaat, angst voor verlies van baan, ouderen die achteruitgaan omdat veel van hun bezigheden niet meer kunnen doorgaan. Nee, voor niemand is het nu gemakkelijk.

    Keer daar bij jou eens in gedachten naar binnen om te voelen hoe het daar nu is. Hoe was het afgelopen jaar en wat wil je het komende jaar graag bereiken of doen? Wat speelt er bij je? Zoek naar het lichtpuntje in deze donkere tijd. En heb je daar een richtingaanwijzer bij nodig of gewoon een luisterend oor? Pak dan de telefoon of stuur een mailtje en begin gewoon, ergens. En weet: je bent nooit alleen op deze wereld!

    Ik wens je een knusse december, in een kleine samenstelling, maar o zo waardevol!

    Petra

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply