Nee zeggen en je grenzen aangeven. Het lijkt zo simpel maar het is niet voor iedereen even vanzelfsprekend. Hoe komt het toch dat de één heel zelfverzekerd is en stevig in zijn schoenen staat, terwijl de ander continu over zijn of haar grenzen heengaat uit angst om niet aardig gevonden te worden?

Bij onze geboorte zijn we over het algemeen nog stralend, open, vitaal en vol positieve levensimpulsen, oftewel een ‘ja’ tegen het leven. Ieder kind ervaart – naarmate het opgroeit – in mindere of meerdere mate afwijzing. Ouders bestraffen nu eenmaal of geven helemaal geen grenzen aan, ontkennen, zijn emotioneel niet aanwezig of overbezorgd. Overigens meestal met de beste bedoelingen. Onbewust ontwikkelt het kind een bescherming tegen deze afwijzing. Het creëert een laag van negatieve gevoelens (boosheid, woede of zelfs haat). Oftewel een ‘nee’ tegen het leven. Het wil of kan de pijn van de afwijzing niet (ver)dragen. Het kind heeft al snel door dat deze negatieve gevoelens in de regel niet tot expressie gebracht mogen / kunnen worden. Zo ontwikkelt het een masker. De negatieve gevoelens worden via de sociale aanpassing eronder gehouden. De energiestroom wordt zo beperkt: overleven in plaats van leven. Er is nauwelijks nog uitdrukking van ‘ja’ en helemaal niet van ‘nee’. Lichamelijk manifesteert zich dit door een ­oppervlakkige ademhaling en het aanspannen van spieren.

Blokkades
Deze overlevingsstrategie zal voor de periode van de ­kindertijd goed werken, maar onbewust ­meegenomen ­worden in het volwassen leven. Het is een patroon ­geworden. Er is een blokkade ontstaan in de spontaniteit, maar ook in het aangeven van grenzen c.q. ‘nee’ zeggen. Je doet er immers alles voor om aardig gevonden te worden (en niet afgewezen te worden). Daar kan een grote prijskaart aan hangen: je vindt het moeilijk om echt contact te maken, je kunt moeilijk voor jezelf opkomen, je voelt je depressief, je hebt een burn-out, je voelt je angstig. Met alle gevolgen voor je welbevinden, relaties en werk.

Core-energetica
Deze therapeutische methode is gebaseerd op uitgangs­punten van Wilhelm Reich en verder ontwikkeld door John en Eva Pierrakos.
Je leert de energie die wordt vastgehouden in je lijf weer vrij te maken. Een liefdevol ‘ja’ tegen het leven is eerst mogelijk na het loslaten van je masker en expressie geven aan je ‘nee’.
Het brengt je terug bij je vermogen tot voelen; brengt je terug naar je waarheid. Het leidt tot diepere relaties met je naasten, tot intensere levensvreugde en een voller contact met de realiteit van jouw leven.