Ik predik als tantrika regelmatig zuiverheid in de Leer. Mijn vriendje noemt me soms (gekscherend?) ‘de Heilige Maagd Maria van het Tantrisme’. Nog net niet onbevlekt ontvangen. Zelfs mijn praktijknaam (Pure Intentions Tantra) huilt volgens hem tantrisch bloed uit de ­ooghoeken.

Ik ben volgens hem erg rechtlijnig in de Leer waar het gaat om de seksuele moraal. Iedereen mag van mij alles, zolang anderen maar niet geschaad worden. Voorbeeld: elke dag met iemand anders de koffer in duiken is OK, als je er tegen alle betrokkenen maar open en eerlijk over bent (vooraf!). De ander heeft dan – volledig geïnformeerd – de keuze om wel of niet met jou mee te duiken.
Nog een voorbeeld: je duikt niet met je klanten de koffer in. Een aantal van mijn mannelijke collega’s nemen het wat minder nauw met die zuiverheid, heb ik laatst ontdekt. Ze interpreteren de Leer in de richting van hun eigen seksuele gerief. Stiekem. Daar kreeg ik heel foute kriebels van. ‘Jihad!’ schreeuwde ik. De Leer is immers Heilig. ‘Dood aan de ongelovigen!’ Ik had m’n messen al geslepen, toen mijn vriendje fijntjes vroeg: ‘Snij je mij dan als eerste de strot af?’ Toen pas viel ’t kwartje: hij rotzooide destijds stiekem met mij toen ‘ie nog getrouwd was, en dat wist ik. ‘Shit’, dacht ik, ‘hij is zó lief, en met een dooie kun je niet vrijen.’
Ik heb inmiddels hun zonden vergeven. En mijn vriendje noemt me nu liefkozend ‘Maria Magdalena’…

– Ischia –