Ze ontmoeten elkaar in het hofje tegenover mijn praktijk. Als ik aan mijn bureau zit, kan ik ze door het raam zien. Toen ik ze de eerste keer zag, inmiddels al zeker anderhalf jaar geleden, werd ik geraakt door hun verliefdheid. Meestal was de jongen er als eerste. Als het meisje kwam, gooide ze haar fiets neer en verdween ze in zijn armen, waar ze de rest van hun samenzijn ook bleef. Ze dompelden zich onder in hun verliefdheid. Er werd niet veel gesproken. Het afscheid was moeilijk: dralen, terugkomen, weggaan, zwaaien, kushandjes.

Ze ontmoeten elkaar nog steeds in het hofje. En toch zijn het nu andere mensen. Als je ze een jaar geleden niet had gezien, zou je niet zeggen dat ze verliefd zijn. Er wordt veel besproken. Het zouden ook goede vrienden kunnen zijn. Er is iets veranderd. Zij zijn veranderd.

Zo gaat dat: we blijven in ons levens-leerproces niet stilstaan. We leren elke dag nieuwe dingen. We ontwikkelen (nieuwe) vaardigheden, handelingen en gedrag. En ook (nieuwe) gedachten, overtuigingen en oordelen. We ontwikkelen ons vanaf onze oorsprong door te ervaren, in de breedste zin van het woord. We ervaren met al onze zintuigen: zien, horen, ruiken, proeven en voelen. Sommige ervaringen doen iets met ons: ze raken ons, er gebeurt iets ín ons. Ze voegen iets toe aan wat er al is, onze kern of ziel, en dat vormt ons. Daar kan iets moois uit ontstaan en er kan ooit iets belemmerends uit uitstaan. Weet jij nog wat echt van jou is en wat er aan toegevoegd is? En is dat wat er toegevoegd is inmiddels zó vertrouwd, dat het lijkt alsof het van jezelf is? En heb je daar last van? Weet jij wie je, in essentie, bent?

In mijn coachpraktijk ontmoet ik dagelijks mensen die op zoek zijn naar zichzelf: ‘Wie ben ik?’. Wat de aanleiding voor de behoefte aan coaching ook is: de oorzaak zit altijd in het kwijtgeraakt zijn van de oorspronkelijke ‘ik’. Het gevoel dat je niet meer in contact bent met jezelf, dat je jezelf kwijtgeraakt bent, maakt dat je je onzeker voelt, weinig zelfvertrouwen hebt of je angstig voelt.

Ik begeleid mijn klanten op hun reis in zichzelf; hun reis naar hun oorspronkelijke ‘ik’. Ik zie dat mensen die zichzelf terugvinden, die weten met hun hart en hoofd wie ze zijn en die weer van zichzelf houden, zich krachtig voelen en in balans zijn. Ze nemen afscheid van hun ‘nieuwe ik’, de ‘ik’ waar (te) veel van buitenaf aan toegevoegd is en omhelzen hun oorspronkelijke ‘ik’, hun ‘pure ik’. Ze ervaren hoe mooi het leven is als je je pure ‘ik’ gevonden hebt en kunt zeggen: ‘Ik hou van mij!’