Iedereen maakt weleens iets mee in zijn of haar leven wat gevoeld en gezien kan worden als een traumatische gebeurtenis; een leven dat bedreigd wordt met een overweldigend gevoel van angst en machteloosheid die ook in het lichaam gevoeld wordt (trillen, hartkloppingen enzovoort). Ook kinderen kunnen traumatische ervaringen opdoen: auto-ongelukken, natuurrampen, geliefden zien sterven en verwaarlozing of misbruik.

Juist omdat kinderen zich nog volop aan het ontwikkelen zijn, kunnen deze ervaringen hen belemmeren in hun ontwikkeling. Met de juiste zorg kan dit opgevangen worden en de trauma een minder overheersende factor in hun leven spelen. Uiteraard is het daarbij van belang om te kijken naar het soort trauma, naar het kind als individu en naar de beschikbare volwassenen die hem of haar kunnen opvangen. Heb of ken je een kind dat een traumatische ervaring heeft gehad en wil jij er voor dit kind zijn? Bied veiligheid: laat het kind voelen en ervaren dat je er onvoorwaardelijk voor hem of haar bent. En toch: stel ook grenzen aan het gedrag van het kind. Wees geduldig: het kind heeft de tijd nodig om dit te verwerken en ermee aan de slag te gaan. Wees eerlijk en realistisch: laat de situatie niet minder erg doen voorkomen dan die is. Sta alle gevoelens toe: geef voortdurend erkenning op de gevoelens die het kind voelt naar aanleiding van de ervaring. Zelfzorg: zorg dat jij ook mensen om je heen hebt die jou kunnen ondersteunen. Wat kinderen met een traumatische ervaring nodig hebben, zijn volwassenen die hen op een positieve manier een stabiele en veilige omgeving kunnen bieden om hun trauma te boven te komen.