Het gebeurde op een zaterdagavond. Ik was alleen thuis en daar had ik me erg op verheugd. Eindelijk een ­ontspannen avondje waarin ik helemaal zelf kon bepalen waar ik behoefte aan had. Ik had al een ontspannen badsessie met een wijntje gehad en liep wat door het huis, bedenkend wat ik eens zou gaan doen. Ineens merkte ik dat de ontspanning naar de achtergrond verdween en er een onheilspellend gevoel in mijn buik ontstond. Het verbaasde me en ik vroeg me af wat dit voor gevoel was. Voordat ik het wist, begon ik me ineens heel onrustig te voelen en mijn hart begon steeds luider te bonzen.

Ik werd benauwd en duizelig en het zweet brak me uit. Het leek of de hele kamer veranderde, alsof ik in een soort film zat. Ik voelde me vreselijk en raakte er steeds meer van overtuigd dat ik dood zou gaan. Het was heel erg eng en ik was helemaal alleen. Ik wist zeker dat het nooit meer goed zou komen. Ik probeerde mijn vriend te bellen, maar hij was een avondje uit en nam zijn telefoon niet op. Wat was ik bang. Ik ben in mijn bed gaan liggen met mijn kussen tegen me aan en daar heb ik liggen wachten tot het vreselijke gevoel weg zou gaan. Dat gebeurde uiteindelijk ook. De dagen daarna was ik uitgeput en voelde ik me depressief.

Achteraf bleek dat ik een paniekaanval had gehad. Ik heb nog maandenlang moeite gehad om alleen thuis te zijn. Iedere keer was ik bang dat ik wéér een paniekaanval zou krijgen. Ik besloot dat het tijd werd om eens naar een psycholoog te gaan, want zo kon ik niet verder. Ik kwam terecht bij Hanneke en zij heeft mij heel goed geholpen. Achteraf gezien was de oorzaak van mijn klachten heel logisch. Ik was té lang over mijn grenzen gegaan, zowel op mijn werk als in mijn sociale leven. Altijd stond ik voor anderen klaar, maar waar bleef ik zelf? Mijn lichaam had zoveel stress te verduren gehad; de paniekaanval leek de druppel.

Ik was nog nooit bij een psycholoog geweest en vond het best spannend. Ergens schaamde ik me ook, want was het niet heel zwak van mij? De eerste sessie viel me echter enorm mee. Hanneke is ook gewoon maar een mens, een heel aardig mens zelfs! De sessies waren soms best confronterend, maar ik kan zeggen dat het me heel veel gebracht heeft. Ik ben niet langer bang voor een paniekaanval en ik heb geleerd dat ik ‘nee’ mag zeggen. Ik heb het gevoel dat ik mijn leven steeds meer in eigen had heb en daardoor voel ik me zelfverzekerder en sterker. Een nieuw gevoel, waar ik steeds meer van kan en durf te genieten.

– Cindy (31)