Laatst kwam Fleur (8 jaar) bij me in de praktijk samen met haar moeder. Fleur had al maanden slaapproblemen, wat ook gepaard ging met extreme angsten. Ze ging ‘s nachts steeds uit bed en was heel onrustig. Overdag was Fleur moe en ze kon zich slecht concentreren. Haar ouders wisten zich geen raad met haar. Ze waren ook al bij de huisarts geweest, maar daar kwamen ze niet verder. Kon ik misschien iets met haar?
Het komt nogal eens voor dat kinderen onbewust iets in hun gedrag laten zien wat een boodschap is voor de ouder(s). Zo kan een kind dat vaak extreem boos is, wijzen op een ouder die maar moeilijk de eigen boosheid kan uiten. Zoals de moeder van Fleur de problemen van haar kind beschreef: ‘Fleur is zo moe, snel prikkelbaar en bang om fouten te maken’, kwam het me voor dat de moeder eigenlijk zichzelf aan het beschrijven was. En dat bleek ook het geval te zijn: ze was overspannen, ze was steeds aan het piekeren en leefde in een constante onrust. Ik heb Fleur ontspannende kinderyogaoefeningen laten doen, die ik ook aanbied in groepsverband, en heb haar moeder geadviseerd om hulp te gaan zoeken. Dit werkte: later belde de moeder mij om te zeggen dat Fleur weer was gaan slapen sinds moeder zelf hulp kreeg en rust in haar eigen leven was gaan creëren.
Leave a reply →
Reageer op dit artikel