Als een patiënte geopereerd moet worden omdat zij borstkanker heeft, kan zij ervoor kiezen om haar borst(en) te laten reconstrueren door een plastisch chirurg.

Plastisch chirurg Annet van Rijssen: ‘Wij opereren vrouwen met borstkanker wekelijks samen met de oncologisch chirurg. Nadat de chirurg de tumor heeft weggehaald, probeer ik de borst weer zo mooi mogelijk te maken. Het wordt nooit meer zoals het was, maar over het algemeen zijn vrouwen heel blij met de reconstructie van hun borst.’

Iedere vrouw met de diagnose ‘borstkanker’ wordt besproken in een overleg waar alle betrokken specialismen in Isala aanschuiven. Van Rijssen: ‘Wij als plastisch chirurgen dus ook. Je hoort dan wat voor soort tumor het is en beoordeelt of het nodig is om mee te opereren met de oncologisch chirurg. Als de tumor heel klein is bijvoorbeeld en de borst relatief groot, dan is het niet nodig dat een plastisch chirurg mee opereert. Ook als de chemotherapie goed aanslaat en daardoor de tumor flink verkleint, hoeven wij niet mee te opereren. Maar als het voor de patiënt beter is dat wij wel aan de operatietafel staan, dan bieden wij dit aan.’

Weer een mooie vorm
‘Soms doen we een reconstructie als de borst weggehaald is, en soms opereren we mee om de borst na het verwijderen van de tumor weer een mooie vorm te geven. Als je meteen een borst reconstrueert, maken wij gebruik van weefsel uit de borst of uit de oksel. Een groot voordeel van het meteen reconstrueren is dat de chirurg meer tumorweefsel kan weghalen. Bovendien is de patiënt nog niet bestraald en dan helen de wonden mooier.’

Haar keuze
‘Wat de situatie van de patiënte ook is, het is een heftige periode met veel impact. De keuze van de patiënte, samen met de plastisch chirurg, is sterk afhankelijk van de medische situatie, maar ook van haar lichaam en wensen. Wij zorgen ervoor dat de patiënte goed voorgelicht aan een borstreconstructie begint. Het is namelijk zowel lichamelijk als geestelijk een zwaar proces, waarvoor vaak meerdere operaties nodig zijn. Een gereconstrueerde borst zal in vorm, grootte en gevoel altijd verschillen van een natuurlijke borst. Toch zijn vrouwen die een borstreconstructie ondergingen over het algemeen zeer tevreden met het eindresultaat. Ze durven weer meer aan en voelen zich daardoor psychisch sterker.’

Tepelreconstructie
Behalve een reconstructie van de borst is ook een reconstructie van de tepel mogelijk. Meestal gebeurt dit onder plaatselijke verdoving, ongeveer drie maanden na de borstreconstructie. Van Rijssen: ‘Wij maken de tepel van een deel van een andere tepel of van plaatselijk aanwezige huid. Daarna kleuren wij de tepel en de tepelhof met een tatoeage. Als de gezonde borst aangepast wordt aan de nieuwe borst, kunnen wij de tepelreconstructie meestal combineren met deze operatie.’