Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • ‘Ik zeg nu oprecht: ik er mag zijn’
    Rate this post

    ‘Mijn hoofd lijkt te exploderen door alle gedachten die als pingpongballetjes door mijn hoofd vliegen. Altijd maar dat drukke hoofd. Ik wil dit niet meer! Ik wil rust en ruimte om te genieten van mijn gezin! Maar hoe? Mijn gedachten lijken mij in hun macht te hebben, en ik ben zó streng naar mezelf. Het is nooit goed genoeg en dat kost al mijn energie. Ik wil er wat aan doen!’

    Dit schreef ik een jaar geleden vrij wanhopig in mijn ‘gedachtenschrift’: een simpel schriftje dat ik speciaal had gekocht om mijn gedachten ergens kwijt te kunnen. Soms leek het te helpen, maar op andere momenten vergat ik het schriftje en ging ik helemaal op in mijn continu malende hoofd. Tussen de gedachten door vroegen mijn partner, mijn werk en onze kinderen ook nog mijn aandacht en die gaf ik. Of er ook nog wat aandacht voor mezelf overbleef? Amper. En dat brak me behoorlijk op. Ik was zó kritisch op mezelf, stelde zúlke hoge eisen! Toen de bedrijfsarts me vroeg wanneer ik voor het laatst ontspannen, kalm en tevreden was, kon ik me dat niet herinneren. En gelukkig en vitaal voelde ik me al helemaal niet!

    De bedrijfsarts raadde me na een aantal gesprekken aan om een mindfulnesstraining te volgen. Daar had ik zelf ook al eens aan gedacht, maar ik leek nooit tijd te hebben. Op aanraden van een collega volgde ik bij Patries Dekkers in Dordrecht een mindfulnesstraining. Echt een heel goede investering in mezelf om minder op de automatische piloot door te razen, meer balans en rust te ervaren, minder te piekeren, meer te genieten. Maar ik werd me ook bewust van mijn kritische en oordelende gedachten, vooral over mezelf.

    Juist voor mensen zoals ik die moeite hebben mild en ­vriendelijk naar zichzelf te zijn, is compassie zo waardevol, uit onderzoek blijkt dat compassie heel goed te trainen is en je levensgeluk en veerkracht vergroot.
    Patries had ons in de mindfulnesstraining al laten kennis­maken met compassieoefeningen, dus ik besloot de compassietraining ook te volgen. Mezelf verwijten maken, was zo’n automatisme geworden. Daar word je op zijn zachtst gezegd niet gelukkiger van. Door de training heb ik heel praktische tools gekregen. Al snel merkte ik dat ik mezelf milder en liefdevoller begon te benaderen.

    Ik leerde om mijn lastige gevoelens te erkennen en te beantwoorden met compassie, vriendelijkheid en begrip. Ik merk dat ik minder angst heb om fouten te maken en voel meer sociale verbondenheid. Vaak had ik wel compassie voor een ander maar niet voor mezelf.
    Ook het besef dat we er als mens allemaal mee te maken hebben, en je daar niet alleen in bent, vond ik mooi.

    De rust en de lichtheid begonnen steeds meer te overheersen; alsof er een last van mijn schouders was gevallen. Het oefenen van compassie doet me echt goed. Ik merk ook dat ik bewust meer tijd neem voor mezelf, bijvoorbeeld door naar de sauna te gaan of een boswandeling te maken.

    Nu de training eenmaal afgelopen is, merk ik dat mindfulness en compassie steeds meer onderdeel worden van mijn leven. Af en toe plan ik een onderhoudssessie. Wat ik zo prettig vind aan Patries als trainer is haar nuchtere én warme benadering. Die combinatie werkt voor mij goed. Ze heeft me geleerd hoe ik zelf de rust in mijn hoofd terugvind en hoe ik compassievoller naar mezelf kan zijn. Zó waardevol! Het werkt door in mijn privéleven en op mijn werk. En tegenwoordig schrijf ik in mijn schrift iedere dag 3 positieve ervaringen op waar ik dankbaar voor ben. Er even echt bij stil te staan: het doet me zó goed!

    – Saskia

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply