Mijn tweede zoon is een echte ‘spring-in-‘t-veld’. Hij is heerlijk druk en levendig, en heeft een sterk karakter. Regelmatig zoekt hij de grenzen op. Natuurlijk zijn er momenten dat ik hem dan even tot halt moet roepen. Maar wacht eens: zou ik op die momenten eigenlijk ook niet even mezelf tot halt moeten roepen?

Als eigenaresse van een goedlopende kindercoachpraktijk, moeder van drie kinderen én stiefmoeder van nog eens drie kinderen weet ik namelijk als geen ander hoe gemakkelijk het is om jezelf af en toe voorbij te lopen. Om geen tijd voor jezelf te nemen, en alleen maar dóór te gaan. Even een pas op de plaats nemen en luisteren naar jezelf is op de één of andere manier iets minder makkelijk. Mijn kinderen laten mij echter zien dat ik dit juist wél moet doen. Ik heb namelijk de ervaring dat kinderen hun ouders als geen ander een spiegel kunnen voorhouden.

Op de momenten dat mijn zoon de grenzen opzoekt, word ik namelijk automatisch geconfronteerd met mezelf. Ik stel mezelf dan vragen als ‘Waarom gedraagt mijn zoon zich zo?’, ‘Wat zegt dit over mij?’ en ‘Wat vind ik op dit moment belangrijk?’ Met zijn gedrag liet mijn zoon mijn eigen gedrag zien. Het aantal hooggevoelige kinderen is groot, maar over het algemeen zijn de meeste kinderen zich al heel bewust van de gevoelens en emoties van ouders. Ook die zij, misschien onbewust, proberen te verbergen. In dit geval liet mijn zoon mij zien dat ik het was die finaal over mijn eigen grenzen heenging. Met zijn drukke gedrag maakte hij me duidelijk dat ik beter voor mezelf moest zorgen. Dat kinderen als spiegel voor jou als ouder fungeren, bevestigde mijn oudste zoon nog eens. Hij is van nature erg gefocust op mij, en neemt vaak een hele verzorgende rol in. Zijn verzorgende gedrag versterkte in de periode dat ik bijna over de toeren raakte. Op dat moment dwong mijn kind mij eigenlijk om eens goed bij mezelf stil te staan en naar mezelf te luisteren.

Misschien heb jij ook het idee dat je kind hulp nodig heeft. In mijn praktijk voor kindercoaching en rouwverwerking begeleid ik kinderen bij diverse hulpvragen. Denk aan boos en druk gedrag, (faal)angst, hooggevoeligheid, een laag zelfbeeld, stress, (leer)problemen op school, pesten en slaapproblemen. Tijdens de coaching staat de hulpvraag van je kind centraal. Ook geef ik tips en adviezen voor hoe jij als ouder je kind het beste kan begeleiden. Maar zoals ik met de bovenstaande voorbeelden al illustreerde, weerspiegelen de kinderen vaak ook de problemen waar jij als ouder tegenaan loopt. Het kan zijn dat je door een druk en stressvol werkschema of gezinsleven niet lekker in je vel zit. Maar er kunnen ook hele andere redenen zijn. Misschien spelen er ook wel onverwerkte emoties, gebeurtenissen en herinneringen een rol. Tijdens de coaching is er ook ruimte om, één-op-één of samen met je kind, bij jouw gevoelens stil te staan. Gelukkig weerspiegelen kinderen ook de positieve emoties en gevoelens. Als jij als ouder lekker in je vel zit, merkt je kind dat natuurlijk ook!