Een spin in het web voor ouderen en mantelzorgers: zo zien internisten-ouderengeneeskunde Ad Kamper en Hilde Royen zichzelf. ‘Ouderen hebben vaak meer dan één specialist, bijvoorbeeld een cardioloog, een longarts en een orthopeed. Iedere specialist doet zijn werk op zijn of haar gebied enorm goed. Maar wat betekent deze specialistische zorg voor de algehele kwaliteit van leven van de oudere? Daar ligt onze deskundigheid.’

Wie onder behandeling is van verschillende specialisten, zal regelmatig voor controle naar het ziekenhuis moeten. Stel, je krijgt van de cardioloog het advies om meer te gaan bewegen, maar de orthopeed adviseerde de week daarvoor juist om rustig aan te doen. Wat moet je dan? Royen: ‘Daar kunnen wij bij helpen.’ Waar ook veel ouderen mee te maken hebben, is dat zij veel verschillende medicijnen voorgeschreven krijgen. Kamper: ‘Maar zijn al die medicijnen wel nodig? Kunnen ze samen gegeven worden en zijn al die pillen juist niet de oorzaak van die draaierigheid?’

Verwardheid
Een delier (verwardheid en het zien van dingen die er niet zijn) komt relatief vaak voor bij ouderen, bijvoorbeeld wanneer zij wakker worden uit een narcose. Net als het lichaam worden ook hersenen van ouderen kwetsbaarder, legt Royen uit. ‘Daardoor hebben ouderen een hoger risico op een delier. Bij Isala doen wij er alles aan om dat zoveel mogelijk te voorkomen, bijvoorbeeld door overdag te opereren. En er loopt nu een proef op onze afdeling om familie, iemand die vertrouwd is, nauwer te betrekken bij de zorg voor de patiënt. Dat lijkt heel goed te werken.’

Kwaliteit van leven
Steeds vaker vragen specialisten advies van een internist-ouderengeneeskunde. Royen: ‘Stel, je vervangt een hartklep bij iemand van 90 jaar. De operatie lukt, maar de patiënt komt er verward uit en blijft dat. Wat is dan de winst en de kwaliteit van leven?’ De internisten-ouderengeneeskunde van Isala nemen in een gesprek met de oudere en/of mantelzorger de tijd om over dit soort onderwerpen te praten. ‘Wij kunnen goed de scenario’s schetsen. Vaak is het een keuze tussen behandeling A of B of niets doen. Het is erg belangrijk om te weten wat iemand zelf wil. Kwaliteit van leven of juist zo lang mogelijk blijven leven, bijvoorbeeld om nog de geboorte van een achterkleinkind mee te kunnen maken. De meeste ouderen kiezen dan voor kwaliteit van leven.’ Toch vinden Kamper en Royen het niet altijd gemakkelijk om te adviseren af te zien van een behandeling. ‘Daar lig ik wel eens wakker van’, bekent Royen. ‘Er is eigenlijk nog zó weinig bekend over wat op welke leeftijd het beste is. Met onze kennis en ervaring kunnen wij onze patiënten goed bijstaan bij de moeilijke keuzes die soms gemaakt moeten worden.’