Jouw regio: ,
Wijzig regio
Jouw regio: nog niet opgegeven
Wijzig regio
Rate this post
  • De wondere wereld van hoogbegaafdheid
    Rate this post

    Hoogbegaafdheid wordt vooral gekoppeld aan een hoge intelligentie, maar hoogbegaafdheid is zoveel meer dan dat. Wat is hoogbegaafdheid dan wel? Hoogbegaafde kinderen zien, beleven en ervaren de wereld op een andere manier. Hoe kunnen wij onze kinderen het beste begeleiden en ondersteunen in een maatschappij die hen vaak niet begrijpt?

    Wat zijn de kenmerken van hoogbegaafde kinderen? Hoogbegaafde kinderen:
    • zijn intrinsiek gemotiveerd om te leren
    • zien en beleven de wereld op een andere manier
    • leggen sneller verbanden tussen dingen (zelfs wanneer ze niet zo voor de hand liggend zijn)
    • maken grote denksprongen
    • zijn origineel en creatief
    • zijn autonoom en willen alles zelf doen
    • hebben een apart gevoel voor humor
    • nemen dingen heel letterlijk
    • willen weten waarom dingen zijn zoals ze zijn
    • hebben een sterkte behoefte aan het grotere geheel en diepgang
    • zijn berekenend en beredenerend
    • kunnen intens genieten van het leven
    • hebben oog voor detail (en kunnen bijvoorbeeld ­kleurnuances kennen op jonge leeftijd)
    • hebben een groot rechtvaardigheidsgevoel

    Als we bovenstaande kenmerken van hoogbegaafde ­kinderen hangen aan ons brein, dan valt er veel te verklaren in het gedrag.

    Ons brein bestaat uit drie lagen met ieder zijn eigen functie:
    • reptielenbrein – hersenstam
    • zoogdierenbrein – limbisch systeem
    • menselijk brein – neocortex
    Onze denkwijze, handelingen en reacties komen voort uit deze drie breinen.

    Veiligheid, liefde en zelfontplooiing
    Hoogbegaafde kinderen hebben een intrinsieke motivatie om te leren. Continu is het brein bezig om het hoogste doel, zelfontplooiing, te bereiken. Dit kan alleen gebeuren wanneer je kind zich veilig genoeg voelt, anders zal het strategieën ontwikkelen om zichzelf te beschermen.
    Een hoogbegaafd kind dat zich niet erkend, gezien of gehoord voelt door de omgeving, zal zijn volle potentie niet laten zien. Vaak ontwikkelt hij een manier om hiermee om te gaan en geaccepteerd te worden (overlevingsmechanisme door onderpresteren, luidruchtig of clownesk gedrag), waardoor hij vaak onderschat wordt of zelfs een misdiagnose krijgt. Dit kan leiden tot onzekerheid, faalangst, laag zelfbeeld, depressies en zelfs gedachten over zelfdoding.

    De visie van Managing Moms op het omgaan met ­hoogbegaafde kinderen:

    Don’ts:
    • Complimenten geven over hoe knap of slim ze zijn
    • Complimenten geven om hen een goed gevoel te geven
    • Dingen voorzeggen
    • Verwachten dat ze alles zelf kunnen oplossen en uitzoeken

    Complimenteren op slim zijn
    Doordat hoogbegaafde kinderen weinig tot geen moeite hoeven te doen om iets te leren en dit dus niet als een prestatie ervaren, kunnen ze het compliment dat ze knap of slim zijn niet goed plaatsen. Maar omdat ze het gevoel heel fijn vinden dat je ze geweldig vindt, zal het ze eerder ervan weerhouden om nog iets ‘meer’ te doen, uit angst om niet meer slim of knap te worden gevonden. En als ze een compliment krijgen om hen beter te doen voelen, doorzien zij dat direct (vermogen om verbanden te leggen en te zien) en beschouwen ze het compliment ook niet als oprecht. Als dit soort situaties zich vaker voordoen, zullen zij ‘complimenten’ gaan beschouwen als mooipraat, paaien en ‘slijmerij’ en zal dit leiden tot achterdocht en argwaan.

    Verbanden leggen
    Doordat er heel veel informatie door het hoofd van een hoogbegaafd kind gaat wanneer er een vraag wordt gesteld, kan het voorkomen dat het wat langer duurt voordat het een antwoord geeft. Het bekijkt de situatie van verschillende kanten, onderzoekt welke relevante verbanden er zijn en beredeneert de verschillende mogelijkheden. Hoewel dit in een razendsnel tempo gaat, kan het wel even duren voordat er een antwoord komt. En wanneer iemand het antwoord voorzegt of hem niet de gelegenheid geeft om zelf tot een antwoord te komen, kan dit leiden tot ergernis en frustratie.

    Instrueren en toetsen
    Doordat hoogbegaafde kinderen veel dingen zelf onderzoeken en uitzoeken, kan de indruk gewekt worden dat dit voor alles geldt. Maar natuurlijk is dit niet zo. Ook voor hen zijn veel dingen nieuw en onbekend. Het is dus geen overbodige luxe om hen te instrueren en uitleg te geven. Uiteraard wel op hun niveau (niet te kinderachtig) en vooral toetsen of zij het hebben begrepen door vragen te stellen.

    Do’s:
    • Duidelijke kaders aangeven
    • Het doel (eindresultaat) benoemen en daarna ingaan op details
    • Vragen specifiek maken
    • Complimenteren op hun inzet en de stappen benoemen

    Kaders aangeven
    Elk kind heeft kaders en grenzen nodig; zo ook hoogbegaafde kinderen. Zij moeten weten wat de kaders zijn waarbinnen zij zich vrijuit kunnen bewegen. Voorbeeld: ‘Vandaag moet je huiswerk maken. Wat wil je eerst doen: huiswerk maken of spelen? We gaan om 19.00 uur naar bed, zodat we nog even tijd hebben voor een verhaaltje.’Als je een te algemene vraag stelt (te groot), kan er zoveel informatie door hun hoofd gaan, dat ze niet goed weten wat je bedoelt.

    Complimenteren op inzet
    Natuurlijk is het belangrijk om ook je kind te complimenteren, juist bij hoogbegaafde kinderen die van alles opmerken in de omgeving en verbanden leggen tussen actie, reactie en gevolg.
    Complimenteer je kind op de inzet en het proces:
    – ‘Wat een mooie tekening heb je gemaakt! Ik kan zien dat je goed hebt gekeken naar die bloem en die hebt nagetekend.’
    – ‘Ik kan zien dat je goed hebt nagedacht over hoe een huis eruitziet met een deur, ramen en een dak. En dat wanneer een huis verder wegstaat, dat ook kleiner is dan het poppetje dat dichterbij staat. Dit heb je goed gezien.’
    Door de stappen te benoemen in het proces, geef je de boodschap mee dat zij zelf invloed kunnen uitoefenen op het resultaat. Dit vergroot het eigenaarschap, het verantwoordelijkheidsgevoel en de zelfredzaamheid.

    Leave a reply →

Reageer op dit artikel

Cancel reply