Een nieuw jaar heeft iets hoopvols: hoe je leven ook is geweest de afgelopen tijd, hoe groot de uitdagingen ook: er komt altijd weer iets nieuws. Wat losgelaten werd in het najaar is een vruchtbare en isolerende laag geworden. Deze rust en bescherming maakt het mogelijk om te herstellen en moed te verzamelen om de nieuwe levenscyclus aan te gaan.

Mijn pad van bewustwording maakte in de eerste jaren vooral dat ik vraagtekens ging zetten bij de manier waarop ik tot dan toe had geleefd. In de loop van de tijd merkte ik dat ik ging wortelen als een boom, tot rust kwam en de vruchten en blaadjes losliet die me niet langer dienden.
Dus daar stond ik, ontdaan van oude zekerheden. Ik stond stevig, maar ik stond wel stil. Er kwamen vragen: wat wil ik van dit leven? Wat wil dit leven van mij? Het was tijd om mijn eigen waarden te ontdekken, en vooral om in lijn hiermee te gaan leven.

Wandelingen in stilte, in de natuur, hielpen mij om mijn innerlijke stem te horen. Zij fluisterde af en toe woordjes, die precies weergaven wat mij ten diepste drijft. Geworteld. Zichtbaar. Flexibel. Speels. Verbinding. Mindfulness bracht die wortels en als trainer werd ik zichtbaar. Diverse klanten stimuleerden mijn flexibiliteit en omdat het meestal niet als werken voelde, was er speelsheid. Ik verbond met met mezelf, de natuur en mijn deelnemers. Toch was dat blijkbaar niet genoeg, want de hoop op verbinding bleef sudderen. Er was hoop op meer.

Er was een wens om niet alleen te leven, maar geen actie om de kans te vergroten om niet langer single te zijn. Blijkbaar was ik er nog niet klaar voor. Misschien was mijn hart nog gewond en had het hersteltijd nodig. Misschien geloofde ik niet dat er iemand zou zijn die aan mijn wensen zou voldoen. Of misschien geloofde ik niet dat ik zelf een leuke partner zou zijn.

Omdat de hoop bleef sudderen, ging ik op onderzoek. Met oefeningen in zelfcompassie, wandelingen in de natuur en wat begeleiding hier en daar, bouwde ik het vertrouwen op. En toen iemand op een bepaald moment een duidelijke boodschap had dat het tijd voor me werd om het alleen-zijn op te geven, merkte ik dat ik erin geloofde. De daad bij het woord: ik heb me voor het eerst in mijn leven ingeschreven op een datingwebsite.

Het was tijd voor verbinding, tijd voor een nieuwe partner, tijd voor liefde. En alle kaarten bleken goed te liggen, want niet lang daarna was hij er.