‘Mijn vak is mijn passie’, vertelt Jeanine (38). ‘Ik geef biologie op een middelbare school. Als docent is geen enkele dag hetzelfde. Jongeren zijn onvoorspelbaar en continu in ontwikkeling. Dat maakt het werk interessant en dynamisch. Maar het is ook best weleens zwaar. Ik maak lange dagen. Na mijn werk ben ik veel tijd kwijt aan nakijken, lessen voorbereiden en het nadenken over onderwijsontwikkeling. Dat, in combinatie met mijn gezin, vrienden en hobby’s, is best veel. Veel te veel, eerlijk gezegd.’

‘De laatste tijd merkte ik dat ik vaak geprikkeld reageerde richting mijn leerlingen. En ook tegen mijn dochters viel ik plotseling uit. Dan barstte ik in tranen uit, want zo ben ik helemaal niet. Het frustreerde me zo. Waarom was ik zo instabiel?’

Niet zeuren
‘Eigenlijk vond ik het onzin. Dan zei ik tegen mezelf: ‘Al je vriendinnen hebben een baan en een gezin. Je moet niet zo zeuren.’ Bovendien werk ik in het onderwijs en heb ik schoolvakanties. Ik vond dat mijn vermoeide gevoel gewoon een mindset was; dat ik gewoon wat positiever moest denken. En even lukte dat ook wel. Maar een paar weken later was ik op de sportschool en ik klapte gewoon in. Ik had totaal geen energie meer en werd enorm emotioneel. Na de les liep de instructeur op me af en adviseerde me het even wat rustiger aan te doen. En of ik misschien overwogen had om hulp in te schakelen? Opeens kwam het bij me binnen: er moest iets veranderen. Daar had ik niet veel later mee moeten zijn, weet ik nu.’

Steeds vaker overprikkeld
Wendy herkent deze situatie maar al te goed. ‘Het ligt aan mij’, ‘Ik moet wat meer mijn best doen’, ‘Een ander kan het toch ook…’ Ontzettend veel mensen lopen met dit soort gedachten rond. Ze vergelijken zichzelf met hun omgeving en vinden dat ze niet voor een ander onder moeten doen. De rode draad bij deze mensen is het grote verantwoordelijkheidsgevoel dat ze hebben en vaak een perfectionistische inslag. Bijtanken doen ze door op hun telefoon te scrollen of neer te ploffen voor de tv, zich niet realiserend dat dit voor je brein helemaal geen ontspanning is. Met als gevolg steeds vaker overprikkeling.’

Serieuze klachten
‘Wanneer mensen bij mij komen, zijn er daardoor vaak al serieuze klachten ontstaan. Dan vind ik het belangrijk om te benadrukken dat het niet komt doordat ze niet sterk genoeg zijn, maar dat ze te veel van zichzelf hebben gevraagd. Stressklachten hebben een fysieke oorzaak. Ieder mens heeft in principe een gezond werkend stresssysteem. Dat gaat aan als we moeten presteren, fysiek en/of mentaal. Als we aan staan, staan er andere belangrijke processen in de spaarstand. Bijvoorbeeld je immuunsysteem en je stofwisseling. Als je vervolgens in de ruststand gaat, vinden er op celniveau herstelwerkzaamheden plaats. Slaap is de allergrootste hersteller. Maar ook overdag heb je herstelmomenten nodig. Een lunchpauze, een wandelingetje, even uit het raam staren: op dat soort momenten raak je even het rustsysteem aan. Doe je dat (bijna) niet, dan kom je ’s nachts ook moeilijker tot rust. Er ontstaat een hersteltekort en je pleegt roofbouw op je lichaam. Hoe langer de roofbouw aanhoudt, hoe erger de klachten worden. Het begint met lichamelijke klachten zoals vermoeidheid. Daarop volgen emotionele klachten zoals een kort lontje, sombere of angstige gevoelens en overprikkeling. Ook mentaal begint het te haperen. Je kunt je moeilijk concentreren en maakt vaker fouten. Zo doorgaan kan resulteren in een burn-out.’

Zoektocht
Maar hoe rust je dan goed uit? Dat is voor iedereen verschillend. ‘Het is een zoektocht om te ontdekken waar je van ‘uit’ gaat, waar je blij van wordt en van tot rust komt. Dat kan lezen zijn, of muziek luisteren. Voor veel mensen is een beetje fröbelen heel rustgevend: even iets met de handen doen zoals tekenen of kleuren.’

Eindelijk op adem
Ook voor Jeanine was dat belangrijk. ‘Het was heel fijn toen ik bij Wendy kwam en hoorde dat het echt niet gek was dat ik zo moe was. Ze legde uit dat het belangrijk was om eerst goed uit te rusten en fysiek te herstellen, voordat we verder aan het werk gingen. Ze heeft mij ook geholpen hoe ik hier praktisch invulling aan kon geven in combinatie met mijn gezin en mijn werk. Dat was een verademing! Eindelijk hoefde ik niet zoveel meer.’
Wendy: ‘Jeanine was overbelast. Daar moest ze eerst fysiek van bijkomen, en daarna konden we gaan nadenken over hoe ze de dingen anders kon aanpakken om herhaling in de toekomst te voorkomen.’

‘Met beide benen in het leven staan’
Wendy Meerhof van Het Hof van Meer Coaching is partner bij CSR, Centrum voor chronische stress en burn-out, en getraind in de bewezen effectieve CSR®-methode.
Heb je het gevoel dat je altijd maar ‘aan’ staat? Verlang je naar rust en ruimte in je hoofd en wil je je graag energieker, positiever en productiever voelen, neem dan gerust contact op voor een vrijblijvend en kosteloos eerste gesprek.
Recht door zee, met een gezonde dosis humor en empathie helpt Wendy jou om weer met beide benen in het leven te staan.