Net toen ik 60 was geworden, kreeg ik het opeens benauwd. Ik had altijd een goede gezondheid gehad, nooit echt klachten, maar nu was ik bang om allerlei kwalen te krijgen. Ik moest iets doen aan mijn forse overgewicht, want ik woog 124 kilo, en dat hielp niet om de toekomst mee in te gaan. Ik was dus goed gemotiveerd om af te vallen, want anders zou ik ziek worden, dacht ik.
Eerst ben ik naar de Obesitaskliniek gegaan, die bekend is geworden door het tv-programma ‘Obese’, maar daar wordt er iets met een operatie bij je weggehaald, en hoewel je daarna gewicht kwijtraakt, wilde ik deze methode niet. De kliniek heeft me toen doorverwezen naar CO-EUR.
Op een informatieavond maakte ik kennis met de aanpak van CO-EUR: je wordt begeleid door een diëtiste, fysiotherapeut, psycholoog, arts, verpleegkundige en soms een psychiater. Het programma met intensieve begeleiding sprak me erg aan: je sport onder andere wekelijks, gaat aan de slag met een verantwoord voedingspatroon en voert tweewekelijkse gesprekken met de psycholoog. Ik besloot via mijn huisarts om me voor een begeleidingstraject aan te melden.
Eerst krijg je een uitgebreide intake met een probleemanalyse. Dan krijg je vragen zoals ‘hoe is het gekomen dat je overgewicht hebt gekregen?’, ‘wat betekent ‘eten’ voor je’, ‘waarom lukte het niet om zelfstandig af te vallen?’, ‘heb je last van eetstoornissen?’ en ‘zijn er psychische blokkades?’.
Het afvallen ging in het begin niet erg snel. Geen wonder, want als je heel veel weegt, vallen een paar kilo’s minder niet op. Maar ik ben doorgegaan en zag binnen een paar maanden duidelijk resultaat. In anderhalf jaar ben ik maar liefst 40 kilo afgevallen, en is mijn kledingmaat teruggegaan van 54 naar 40/42. Ik moest in die periode wel steeds nieuwe kleren kopen, maar het betekent ook dat anderen gaan zien dat je slanker wordt! Dat stimuleert je dan enorm.
Niet alleen aan de buitenkant verandert er veel aan je, maar ook geestelijk verandert er wat. Je gaat anders tegen dingen aankijken en je leert om andere keuzes te maken. Dat kost natuurlijk tijd. Maar je wordt goed gemotiveerd door het team. Bij voeding krijg je uiteraard voedingsadviezen en leer je bijvoorbeeld om meer te genieten van eten in plaats van het naar binnen te werken.
Bij het sporten heb ik ook mijn grenzen verlegd. Anderhalf jaar geleden was het niet in me opgekomen om te gaan rennen, maar inmiddels ren ik drie keer per week 5 kilometer en ga ik 4 keer per week naar de sportschool. Ik sta er nog steeds versteld van! En ik doe wekelijks een kickbokstraining; goed voor het hele lichaam. Ik vind het helemaal geweldig om de oefeningen te doen, en ook dat had ik me anderhalf jaar geleden niet kunnen voorstellen.
Inmiddels heb ik het traject afgerond en hou ik zelf tijdens informatieavonden mijn succesverhaal voor nieuwe belangstellenden. Hoewel het best gênant is om mijn ‘voor’-foto’s te laten zien, geeft het vertellen veel voldoening. Het heeft wel nut.
Ik vind het best moeilijk om afscheid te nemen van iedereen, want de begeleiding was prettig. Ook de groepsgenoten zijn een grote steun voor me geweest. Ik kwam echt in een warm bad terecht!
– Adriana Dirkzwager –
(63) uit Almere
Reageer op dit artikel