We maken het allemaal helaas mee: een overlijden van een dierbare of een huisdier, een scheiding, of iemand in je omgeving heeft te maken met een vreselijke ziekte. Zulke heftige en ontwrichtende gebeurtenissen raken je. Hoe ga je ermee om? En hoe begeleid je je kinderen bij het eventuele proces van verlies en rouw?

Marije Thepass is kindercoach en begeleidt kinderen én ouders op onder andere het gebied van verlies en rouw. Zij vertelt: ‘Het is heel begrijpelijk dat je als ouder je kind zo ver mogelijk van verdrietige en lastige zaken wil houden. Maar kinderen kunnen vaak heel goed aangeven waar zij behoefte aan hebben, en zelf een stuk verantwoordelijkheid dragen. Ik zal een voorbeeld geven. Een geliefd huisdier komt te overlijden. Als ouder praat je hier zo weinig mogelijk met je kind over, omdat je denkt dat dit te pijnlijk is voor hem of haar. Toch raad ik je aan om wél het gesprek aan te gaan met je kind. Vraag je kind bijvoorbeeld of hij of zij een begrafenis voor het huisdier wil organiseren, of op een andere manier afscheid wil nemen. Zo leert je kind tegelijkertijd dat zaken als rouw en verlies bij het leven horen.’

Als je kind vastloopt
Marije vervolgt: ‘Soms loopt je kind echter vast in zijn proces van het verwerken van verlies en rouw. Coaching is dan een manier om hem of haar weer op weg te helpen. Omdat beweging helpt bij het verwerken van emoties en gebeurtenissen, vindt mijn coaching in de meeste gevallen in de buitenlucht plaats. We gaan dan bijvoorbeeld samen wandelen of schatzoeken, of naar de kinderboerderij. Rustig zitten en praten op een grasveldje kan natuurlijk ook. Het is maar net waar het kind behoefte aan heeft. Ook ouders worden intensief bij de coaching betrokken. Niet omdat de manier van opvoeden verkeerd is, maar omdat er waarschijnlijk wél verbeteringen mogelijk zijn in het belang van het kind.’

Inloophuis Villa Debora
Marije: ‘Samen met mijn collega-coach van de Levensboom organiseer ik één keer per maand een speciale middag in inloophuis Villa Debora, speciaal voor kinderen die zijn geraakt door kanker. Bijvoorbeeld omdat ze zelf ziek zijn, of omdat één van de ouders of een andere dierbare te maken heeft met de ziekte. Kinderen hebben de eigenschap dat zij hun gevoelens op de tweede plek zetten, omdat ze zien dat papa of mama verdrietig is. Voor je kind kan het dan fijn zijn om extra steun te vinden, en om andere kinderen te ontmoeten die in dezelfde situatie zitten. Is jouw kind tussen de 4 en 12 jaar, en houdt het van knutselen en spelletjes doen? Dan is hij of zij van harte welkom! De sfeer in Villa Debora is vooral gezellig en ontspannen. Praten over kanker mag, maar hoeft niet. Je kind wordt hier helemaal in vrijgelaten. Elke keer staat er een bepaald thema en een bepaalde vraag centraal, en aan de hand daarvan doen we spelletjes en andere activiteiten. Ouders en grootouders zijn ook van harte welkom om mee te komen. In de gezellige huiskamer staat er al een kopje koffie of thee klaar. Ook zijn er twee gastvrouwen aanwezig met wie je, als jij dat wil, je verhaal kunt delen. Het inloophuis en het ontmoeten van gelijkgestemde anderen biedt veel steun. Maar als jij en je kind behoefte hebben aan meer steun en begeleiding, dan is daar natuurlijk altijd de ruimte voor in mijn praktijk.’