Je huisarts weet er geen raad meer mee en bezoeken aan diverse specialisten hebben ook niet het gewenste resultaat gehad. Zij konden geen afwij­kingen vinden, maar jij zit nog steeds met die pijn. Je krijgt bijna het gevoel dat er gedacht wordt dat je je aanstelt en dat het wel ‘tussen de oren’ zal zitten. Maar die pijn is echt. Daar wil je toch niet mee leren leven?!

‘Ik krijg hier veel patiënten met onbegrepen pijnklachten. Migraine, nek-, schouder- of rugklachten, ademhalings­problematiek, slaapproblemen, maar ook depressie en angststoornissen. Er lijkt geen medische oorzaak voor te zijn of een behandeling geeft geen verlichting van de problemen. Hierdoor dreigen ze helemaal vast te lopen. Maar deze klachten zijn beslist geen aanstellerij. Ze zijn vaak spanning- of stressgerelateerd en de oorzaak kan zowel van van lichamelijke als geestelijke aard zijn of een combinatie daarvan. Het worden zogenaamde psychosomatische klachten genoemd’, legt Joyce Bohemen van De Cirkel uit.

Psychosomatische fysiotherapie
De fysiotherapeute heeft zich helemaal gespecialiseerd in deze tak van haar vak. ‘Ik vind het altijd weer een uitdaging om met een nieuwe cliënt aan de slag te gaan’, straalt ze. ‘Het is zo mooi als je ziet wat je kunt bereiken. Neem nu één van mijn cliënten: ze is een al wat oudere dame die kampte met onverklaarbare pijn in haar buik en rug. Ze was angstig en durfde eigenlijk niks zonder haar echtgenoot te ondernemen. Ze heeft inmiddels een paar behandelingen gehad en rijdt weer zelf in de auto en heeft nauwelijks nog lichamelijke klachten. Dat vind ik geweldig om te zien.’

Inzicht krijgen
‘Hoe het werkt? Ik neem eerst een uitgebreid intakegesprek af. Vervolgens werken we er eerst aan om dat de cliënt inzicht te laten krijgen. Waardoor loopt ze vast. Wat is haar zwakke plek, haar signaalplek. En geeft haar lichaam wellicht al eerder signalen af. Het gaat er vooral om dat ze op een andere manier leert voelen. Dat ze ervaart wat er met haar lichaam gebeurt als ze met stress te maken krijgt. Je kunt namelijk niet altijd de situatie veranderen, maar je kunt wel wat veranderen in de manier waarop je daarmee omgaat. En in dat hele proces kan ik een rol vervullen. Ik behandel trouwens ook kinderen die op school niet goed in het systeem passen. Dat doe ik door middel van spel. Vaak zijn twee of drie behandelingen genoeg om het kind net de tools in handen te geven die hij nodig heeft. Geweldig!’