Een aangezichtsverlamming. We zien het in de praktijk vaker en het is goed te behandelen, zeker wanneer je snel na het ontstaan komt.
In de afgelopen jaren hebben wij twee gevallen meegemaakt bij kinderen. Eén daarvan is Bas, 11 jaar oud. Hij was al door de hele westerse molen geweest en zijn ouders waren wanhopig. Op het moment dat hij bij ons kwam, kreeg hij zijn linker ooglid niet meer gesloten en hing zijn mond scheef. Normaal gesproken behandelen wij kinderen met laser- of kleurenpunctuur, omdat dit minder belastend is voor kinderen. In het geval van Bas ging dit niet. Bij de behandeling van een aangezichtsverlamming moeten aardig wat naaldjes in het gezicht geplaatst worden, ook rond zijn oog. Stoer onderging Bas wekelijks zijn behandeling en nooit gaf hij één kik. Samen met zijn ouders hebben wij gekeken naar wat de oorzaak zou kunnen zijn. Eén van de oorzaken was mogelijk de plaats van zijn bed. Hij sliep op de zolder van een prachtig jarendertighuis en lag daar op de tocht. Tocht is een kwalijk iets. Anders dan gezonde frisse lucht in de kamer is tocht schadelijk. Dus werd zijn bed verplaatst en werd er iets aan het dakraam gedaan, waardoor de koude tochtstroom verdween. Nu gaat het weer goed met Bas, inmiddels een gezonde, sportieve bijna-brugpieper, waarbij de aandoening restloos is genezen.
Oorzaken
Ieder jaar ontwikkelt ongeveer 1 op 5000 mensen een aangezichtsverlamming zonder duidelijke oorzaak, ook wel ‘verlamming van Bell’ of ‘Bell’se parese’ genoemd. Hierbij raken de spieren in één helft van het gezicht ineens verlamd. De aandoening kan op elke leeftijd ontstaan, maar lijkt het meest voor te komen bij mensen tussen de 15 en 60 jaar. Ongeveer 71% van de patiënten geneest spontaan zonder behandeling, maar in 13% blijft er lichte gezichtspierzwakte, en in 16% blijft er matige tot ernstige zwakte van de spieren bestaan. Men denkt dat de plotselinge verlamming ontstaat door een ontsporing van het immuunsysteem of een virale infectie.
Bell’se parese is te behandelen met corticosteroïden (ontstekingsremmers) en met een virusdoder, Acyclovir. Maar ook heel goed met acupunctuur, wat qua bijwerkingen het veiligst is.
In China wordt acupunctuur al duizenden jaren ingezet om bij het herstel te helpen. (Electro)-acupunctuurbehandelingen, het plaatsen van dunne steriele naaldjes, wordt meestal een of twee keer per week aanbevolen. Het helpt bij het ontspannen van de patiënt en het herstellen van de aangedane zenuw.
De kruiden en supplementen die naast de acupunctuurbehandeling worden voorgeschreven, kunnen zenuwgroei bevorderen en helpen bij het herstel van de beschadigde gezichtszenuw.
Reageer op dit artikel