Het bekken is een zeer centraal onderdeel in ons skelet en is door zijn lokalisatie ook van invloed op zeer veel bewegingen van en processen in ons lichaam. Het bekken verbindt de benen met de romp, geeft steun aan onze wervelkolom en heeft talloze verbindingen met spieren, kapsels, banden en ­organen. Zodoende is het bekken een complex centrum van zowel steun als beweging en daardoor ook vaak een bron van fysieke klachten.

Sommige klachten kunnen ontstaan in het bekken zelf, bijvoorbeeld instabiliteitsklachten bij zwangerschap of slijtageklachten in één of meer van de bekkengewrichten. Er zijn echter ook klachten van het bekken die hun ­oorsprong elders in het lichaam kunnen hebben. Zo is, via diverse spierverbindingen, de stand en mobiliteit van bijvoorbeeld de voeten of de rug van grote invloed op de manier waarop het bekken zich kan bewegen. Via die spier- en peesverbindingen kan een langdurige enkel- of rugklacht op termijn ook een bekkenklacht veroorzaken.

Functie = beweging
In het bekken bevinden zich tevens organen als de blaas, delen van de dikke darm en bijvoorbeeld een baarmoeder of prostaat. Daarnaast fungeert het bekken als steun voor het daarboven gelegen maag-/ darmsysteem. Ook al deze organen hebben ieder op hun eigen wijze wel een anatomische verbinding met het bekken. Vanuit de osteopathie is de filosofie dat iedere structuur in ons lichaam goed kan functioneren mits de beweeglijkheid maar voldoende is. Is de functie verstoord (door verkeerde voeding, operaties, ontstekingen enzovoort), dan zal ook de beweeglijkheid afnemen en andersom. Mocht er dus een orgaanfunctie verstoord zijn, iemand heeft bijvoorbeeld een verstopping in de darm, dan kan dat een forse afname van beweeglijkheid betekenen van die darm en vervolgens ook van het bekken. Een bekken dat langdurig niet goed kan bewegen, zal veelal gaan compenseren. Dit houdt in dat het bekken qua stand iets zal veranderen in een poging de verstopping van die darm bijvoorbeeld alsnog op te lossen. Die standsverandering van het bekken gaat echter niet zomaar en levert vaak pijnklachten op in de gewrichten of spieren rondom het bekken die onvoldoende mee kunnen in de verandering. Lokaal worden dus weefsels of structuren geprovoceerd en kunnen er klachtenbeelden ontstaan van onder andere slijtageklachten of slijmbeursontstekingen.

Lichaam als één geheel
Er is dus veel wisselwerking tussen het bekken en de directe of indirecte omgeving. Een osteopaat zal in het geval van bekkenklachten dan ook het gehele lichaam onderzoeken en behandelen. De osteopathie richt zich altijd op het ­herstellen van beweeglijkheid waar dat nodig is. Doordat het lichaam als geheel uit veel onderdelen bestaat en er ­tussen de onderdelen ook zeer veel verbindingen zijn, kan het zijn dat de behandeling plaatsvindt op een andere plek dan daar waar de klacht zich bevindt. De onderzoeks- en behandeltechnieken zijn uitsluitend handmatig: er wordt geen gebruik gemaakt van apparatuur of medicatie, en er is geen verwijzing nodig van je (huis)arts. Om de effecten van de behandeling ook op langere termijn te ondersteunen, wordt er tevens advies gegeven op het gebied van voeding en/of lifestyle.