Rate this post
  • ‘De overgang had mijn lichaam in zijn greep’

    ‘De overgang had mijn lichaam in zijn greep’

    Ik wist dat het normaal was om opvliegers te hebben en had me hier dan ook op voorbereid. Maar toen de overgang eenmaal toesloeg, was dit heftiger dan ik ooit had verwacht. Opeens werd ik overvallen door zweethanden, hartkloppingen en duizeligheid. Ik kreeg allerlei heftige emoties, barstte soms zomaar in huilen uit of raakte in paniek in de supermarkt. lees verder

  • ‘Heerlijk om mijn kennis en ervaring te delen’

    ‘Heerlijk om mijn kennis en ervaring te delen’

    Als je zwanger bent, wil je natuurlijk het beste voor de baby en jezelf. Heb je weleens aan ‘natuurlijke kraamzorg’ gedacht wanneer je een kindje op de wereld gaat brengen? Wat is dit eigenlijk? lees verder

  • ‘Ze stelde me meteen op mijn gemak’

    ‘Ze stelde me meteen op mijn gemak’

    ‘Dat ik mijn haar moest verliezen, vind ik nog steeds één van de ergste dingen van alles. De chemokuren zijn ook geen pretje, daar ben ik steeds erg ziek van, maar dat gaat weer over. Maar mijn haar! Het was wel míjn haar en waarom moest dat er nu ook nog af?’ lees verder

  • ‘Met mijn haarwerk op herkende ik mezelf weer’

    ‘Met mijn haarwerk op herkende ik mezelf weer’

    Het plekje wat zij anderhalf jaar geleden in haar borst voelde, zou wel iets onschuldigs zijn. Voor alle zekerheid werd Jolanda Dieperink toch doorgestuurd naar het ziekenhuis. ‘Daar kreeg ik al snel te horen dat het niet goed was. Er zat een tumor ter grootte van 6 cm in mijn borst. Ik kon nauwelijks bevatten dat ik ogenschijnlijk gezond het ziekenhuis was binnen gelopen en er een paar uur later, letterlijk en figuurlijk, doodziek uitkwam!’ lees verder

  • ‘Ik kon niet meer alleen thuis zijn’

    ‘Ik kon niet meer alleen thuis zijn’

    Na de chemo’s dacht Gonneke: ‘Zo, nu gaan we weer normaal doen’. ‘Ik ging aan het werk en plande elk vrij moment vol. Als ik maar niet thuis was. Tot ik zó moe was dat zelfs met mijn ogen knipperen als een inspanning voelde. Toen wist ik dat ik hulp nodig had. Die vond ik bij het Helen Dowling Instituut (HDI).’ lees verder

  • ‘Ik heb mijn lichaam weer terug’

    ‘Ik heb mijn lichaam weer terug’

    Aukje (39): ‘Nu zes jaar geleden beviel ik van mijn zoons, een tweeling. Het was een mooie, maar zware zwangerschap geweest. Letterlijk, want ik was behoorlijk aangekomen. Maar in die tropenjaren kon ik me niet zo druk maken om mijn lichaam. Het leek futiel naast ons grote gezinsgeluk. Maar na een paar jaar wilde ik wat lekkerder in mijn vel zitten. Toen mijn buik ook na intensief sporten niet verdween, deed dat dan ook behoorlijk wat met me.’ lees verder