Na een goede zwangerschap en een redelijke bevalling, zijn wij trotse ouders van een prachtig kindje: Lotte. Net als iedere ouder, denk ik, leef je op een roze wolk de eerste weken. Na een week of vier vonden wij dat Lotte heel veel huilde ‘s nachts. Maar ja, het is ons eerste kindje, dus referenties hadden we niet.

Van vriendinnen hoorde ik dat hun kindje na een week of 4 al wel doorsliep tot 6 uren achter elkaar! Aangezien Lotte ongeveer om de twee uur huilde, wisten wij dat er ‘iets’ aan de hand was. Mijn vriendin vroeg of ze ook een ‘opgezet’ buikje had. Ja. Dat had ze. ‘Misschien moet je dan eens naar een osteopaat gaan’ zei mijn vriendin. ‘Die kan je daar goed bij helpen.’ Ja, ja, dacht ik. Ik zoek eerst wel even op het internet, want ik heb niet zoveel met dat ‘soort’ oplossingen.

Maar van internet werd ik niet veel wijzer. Sterker nog: ik kreeg allerlei informatie over de meest ernstige ziektebeelden. Ik heb de huisarts gebeld en het verhaal voorgelegd. ‘Tja mevrouw, de ene baby huilt wat meer dan de ander. Dat is heel normaal.’ Ja, dat is makkelijk! Ondertussen moesten mijn man en ik ‘s nachts minimaal om de twee uur naar Lotte toe. Ze had duidelijk ergens last van maar we konden haar niet helpen. We voelden ons zo machteloos!

Ik dacht terug aan wat mijn vriendin had verteld. Ik weer achter de computer, op internet rondneuzen, op zoek naar informatie over osteopathie. Ik had er al vaker over gehoord, maar misschien dacht ik, net als elke andere leek op het gebied van osteopathie, dat het allemaal zweverige activiteiten waren. Niets is minder waar.

In het begingesprek zei de osteopaat tegen ons dat het misschien net lijkt of hij niets doet en alleen ergens op drukt, maar dat is niet zo. Het helpt! Na het eerste bezoek merkte ik al veranderingen. Hij heeft ons ook tips mee­gegeven voor thuis, bijvoorbeeld waar we moesten masseren als ons kindje een opgezet buikje had. In totaal zijn we drie keer bij Michiel langs geweest en sindsdien slaapt Lotte de hele nacht door. En wij ook!