Het leven lachte me toe en ik was succesvol in mijn loopbaan. Met een positieve toekomstverwachting begon ik aan een nieuwe baan als middenkaderfunctionaris, waar ik was binnengehaald als de rijzende ster.

Na een inwerkperiode ging het een poos voor de wind, maar ongemerkt werd de werkdruk steeds hoger. De verwachtingen die ik van mezelf had, bleven onveranderd. Komend uit een achtergrond van ‘even de schouders eronder zetten en dan komt het voor elkaar’ ging ik maar door. Tot ik op een dag te moe was om zelfs maar een lepel naar mijn mond te brengen. Ook slapen lukte niet meer goed, waardoor ik steeds verder achterop raakte. Koffie tilde me niet meer op, en de concentratie was niet meer op te brengen. Me ziek melden werd onvermijdelijk.
Bij haptotherapeute Ellen Schoemaker werd met oefeningen al snel duidelijk dat ik weliswaar rekening hield met mijn omgeving, maar niet met mezelf. Grenzen aangeven was voor mij niet vanzelfsprekend, waardoor die grenzen door de druk van het werk non-stop werden opgerekt, tot de rek eruit was. Ellen leerde me te ervaren wat voor signalen mijn lijf afgeeft in welke situaties, en hoe ik ernaar kon leven. Door de oefeningen en gesprekken leerde ik ook dat, als ik duidelijk ben over mijn mogelijkheden en behoeftes, het gemakkelijker is voor de omgeving om rekening met míj te houden.

Gelukkig ben ik weer uit de stress en volledig aan het werk. De omgeving heeft positief ge­reageerd op mijn nieuwe werkhouding.