Als ouders doe je vaak het liefst alles voor je kindjes. Je wilt je kinderen behoeden, omarmen, voeden en verwarmen. Ze vasthouden als ze huilen, van ze genieten als ze lachen. Elk moment is kostbaar en je wilt alles koesteren. Maar er komt een dag waarop ze meer en meer hun eigen weg zullen gaan.

Wanneer dat moment aanbreekt, kan het moeilijk zijn om los te laten. Soms kun je te maken krijgen met ingewikkelde gevoelens. Aan de ene kant wil je graag dat ze zich zelfstandig ontwikkelen, en aan de andere kant wil je graag de aandachtige ouder zijn. Je wilt ze behoeden voor hetgeen je zelf hebt meegemaakt. En dat kan soms botsen.

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Je zorgen maken om je kind is natuurlijk heel normaal. Je wilt graag dat je kind zich goed voelt. Vaak komen zorgen vooral voort uit gebeurtenissen uit je eigen leven. ‘Op die manier is het kind een spiegel voor de eigen pijn of worstelingen’, vertelt Kristel. ‘En dat is juist zo mooi. Het is een cadeau. Kinderen zijn puur en open, en naast het opvoeden en opgroeien kun je daardoor via hen veel over jezelf leren. Je wordt uitgenodigd om te kijken naar wat er bij jou van binnen speelt. En zo kun je aan de slag met je eigen oude pijn. Wanneer dat gebeurt, zie ik de ouder opknappen én het kind. Het is voelbaar in het hele gezin’.

Tijd voor jezelf
Het is ook belangrijk om voldoende tijd voor jezelf te nemen. Kristel: ‘Dat hoeft echt niet altijd heel lang te duren. Maar het is wel belangrijk om af en toe je eigen tijd en ruimte in te nemen, zodat er weer balans ontstaat. Reflecteren op wie je bent, hoe je je verhoudt tot de ander, dat maakt alles vaak een stuk gemakkelijker. Ik kan jullie ondersteunen middels een gezinsopstelling of gezinshealing. Het gezin werkt als een driehoek: als één punt niet werkt, dan werkt het vaak als geheel ook niet. Met deze ondersteuning brengen we de dynamiek binnen het gezin weer in balans.’