Inge volgt haar hart!
Toen Inge Loohuis bijna 25 jaar geleden geboren werd, stond er een team van medisch specialisten klaar om haar te opereren. ‘Op eerder gemaakte echo’s was namelijk ontdekt dat ik een hartafwijking had. Maar ik werd redelijk gezond geboren en er hoefde in eerste instantie niet geopereerd te worden. Pas op mijn 7de, toen ik op handbal ging, kreeg ik mijn eerste pacemaker’, blikt Inge terug. ‘Maar verder was ik een normaal kind. Ik was heel actief en heb me eigenlijk nooit beperkt gevoeld. Dat heb ik vooral aan mijn ouders te danken, want zij hebben me niet overdreven beschermd opgevoed; eigenlijk was mijn hartafwijking nooit een issue. Afgezien van de halfjaarlijkse controles hield ik me er helemaal niet mee bezig. Ook niet toen ik in mijn puberteit opeens klachten kreeg. Ik handbalde op hoog niveau, maar moest tijdens de wedstrijden steeds vaker gewisseld worden omdat ik zo snel moe werd. Ik dacht gewoon dat het aan mezelf lag. Toch leek het mijn ouders verstandig om een tussentijdse afspraak met de cardioloog te maken en die constateerde dat het goed mis was. Mijn hartcapaciteit was ineens flink achteruit gegaan. Ik kreeg toen voor het eerst te horen dat ik misschien ooit een harttransplantatie nodig zou hebben. Een behoorlijk heftige boodschap, maar gelukkig kon ik eerst nog een andere pacemaker krijgen. Daar zou ik het nog wel een poosje mee uit kunnen houden. Het zou een eventuele transplantatie in ieder geval uitstellen.’ lees verder
Meest besproken artikelen